Herfst en winter zijn bij uitstek periodes in het jaar van loslaten. De bladeren vallen, het licht en de warmte van de zon verdwijnen en de dagen zijn bijna voorbij voordat je het in de gaten hebt.
Waarom wordt dat geassocieerd met loslaten? Zijn dat niet gewoon veranderingen die zich voltrekken? Associeer ik het misschien met loslaten, omdat ik de verandering niet accepteer? Ik wil blijkbaar niet loslaten wat er was. Is er dan sprake van loslaten als je iets wil vasthouden, wat eigenlijk voorbij is?
Hoe zit het dan met herinneren? Herinneringen kunt je toch koesteren? Moet je die dan loslaten? Nee, die hoef je niet los te laten. De vraag is zelfs of je ze zomaar kunt loslaten. Je fietssleutel kun je loslaten en dan valt die op de grond. Maar een gedachte of een gevoel, kun je dat zomaar loslaten? Waarschijnlijk niet. Misschien is loslaten dan zoiets als vergeten. Het overkomt je als je er niet op let. Wat is dat loslaten? Wat verstaan we daaronder?

Socratisch Café Zwolle is een plek voor een goed gesprek. Voor een zinvol gesprek over wat betekenis heeft in je leven. Voor een eenvoudig gesprek, dat toch diepgaand is.

In ieder gesprek staat één thema centraal. Bijvoorbeeld: vertrouwen, schuld, zorg of beginnen. Ieder thema wordt onderzocht aan de hand van eigen ervaringen. Naar het voorbeeld van Socrates. Volgens hem uiten wij wat wij werkelijk weten in ons gedrag.
Socratisch Café Zwolle is een plek om op adem te komen en tot rust. Een plek om andere mensen te ontmoeten. Een plek om inzicht te krijgen in jezelf en anderen en begrip voor jezelf en anderen. 

Meer informatie en aanmelden via de website van het Socratisch Café Zwolle.
Deelname: 8 euro/5 euro voor studenten (incl. koffie/thee).