In Parijs werd tijdens WO II een nieuwe levensfilosofie voorbereid die in de eerste jaren na de oorlog een enorme invloed zou krijgen in Europa en elders in de wereld: het existentialisme. Sartre was daarvan de spraakmakendste woordvoerder, maar ook zijn ‘levenspartner’ Simone de Beauvoir heeft er een wezenlijke bijdrage aan geleverd. En beiden gebruikten ook literaire middelen zoals romans en toneelstukken om hun visie kracht bij te zetten.
Kernidee van het existentialisme is dat een mens in wezen vrij is en zelf zijn leven moet bepalen. Alleen probeert hij zich met allerlei drogredenen aan de eigen verantwoordelijkheid te onttrekken, of wordt daarin belemmerd doordat anderen die machtiger zijn, zijn leven bepalen. Zo waren er in de tijd van Sartre en De Beauvoir allerlei burgerlijke fatsoensregels die zeiden hoe je je diende te gedragen, was de rol van de vrouw sterk door traditie bepaald en waren de ontplooiingskansen van arbeiders en gekoloniseerde volken ondergeschikt aan het winststreven van een geprivilegieerde klasse van kapitalistische en koloniale machthebbers.

Sartre en De Beauvoir verzetten zich openlijk tegen de toen geldende fatsoensnormen en voelden zich geroepen ook anderen te helpen om zich te bevrijden. Sartre ging in het verzet en zette zich na de oorlog in voor de bevrijding van de arbeidersklasse en van gekoloniseerde volken. Simone de Beauvoir trok haar eigen lijn en nam het op voor de vrouw. In 1949 verscheen haar indrukwekkendste boek: Le deuxième sexe (De tweede sekse). Het boek werd een icoon van de vrouwenbeweging. Simone de Beauvoir zal zich tot het eind van haar leven daarvoor blijven inzetten.
Theo van der Vliet verzorgt deze introductie.

Van september 2024 tot mei 2025 wordt er op iedere tweede dinsdagochtend van de maand een filosoof belicht. Deelname aan de bijeenkomsten is gratis.