Hanneke Raidt (1969) heeft lang moeten vechten voor haar herstel, vanwege traumatische gebeurtenissen uit haar kindertijd. Hierdoor lijdt ze aan dissociatieve identiteitsstoornis (DIS) en heeft ze een weg moeten vinden hiermee te kunnen leven. Ze heeft haar emoties en gedachten verwerkt door middel van tekeningen met acrylverf, pastelpotlood en -krijt. Deze tekeningen, gebundeld in het boek ‘Gebroken Spiegelbeeld’ weerspiegelen op visuele wijze de reis van haar zoektocht, strijd en behandeling van DIS.

DIS is een complexe aandoening die voortkomt uit traumatische ervaringen in de kindertijd. Vaak kunnen kinderen deze heftige emoties niet op een gebruikelijke manier uiten, waardoor delen in hun psyche ontstaan die deze emoties kunnen opvangen. Deze delen kunnen zich ontwikkelen tot afzonderlijke identiteiten. De behandeling van DIS vereist een langdurig en intensief therapeutisch proces om deze delen te begrijpen en beheersen. Traumaverwerking is ook een essentieel onderdeel van dit proces. Voor Hanneke duurde dit proces bijna twaalf jaar. Nu is ze bijna volledig hersteld en vertelt ze hierover.