Pieter van Huijstee is een ervaren filmmaker en producent. Bij het maken van zijn nieuwste documentaire liep hij tegen uitdagingen aan: ‘Er zijn nauwelijks foto’s of bewegende beelden uit de kampen. Gelukkig ontdekte ik dat er wel een ander bijzonder archief bestond, namelijk honderden tekeningen gemaakt door vrouwen die vastzaten in de kampen.’ Vaak hebben die tekeningen kleine bijschriften. ‘Het worden dan net een soort dagboekjes met illustraties’, vertelt Van Huijstee. ‘Het zijn verbeeldingen van specifieke momenten in het kamp. De tekeningen roepen een gevoel en sfeer op, dat is heel fijn als je een film maakt.’
 
In de documentaire maakt hij gebruik van deze tekeningen en van interviews met vrouwen die tussen 1942 en 1945 in de kampen zaten. Pieter van Huijstee wilde het leven in de Japanse vrouwenkampen onderzoeken, omdat zijn eigen moeder en oma ook in zo’n kamp zaten. Die kon hij niet meer interviewen, omdat ze al zijn overleden. Maar hij sprak wel met dertien andere vrouwen. De meesten van hen zijn al ver in de negentig. ‘Deze vrouwen voelen dat zij hun verhaal nú moeten delen. Zij zijn de laatsten van wie we de ervaringen nog uit de eerste hand kunnen horen.’

De regisseur van de documentaire is deze avond zelf aanwezig voor een exclusief nagesprek: Een unieke kans om dit onderbelichte stuk Nederlandse geschiedenis te leren kennen!

Deze avond wordt in samenwerking met het Humanistisch Verbond afdeling Zwolle en Omstreken georganiseerd.